Planowanie kariery
Autor: Keira
Każdego poranka czujesz, że masz już dosyć. Pochmurne niebo za oknem, deszczowa pogoda, zbyt głośna zabawa dzieci lub skrzywiona mina współmałżonka – wszystko wyprowadza Cię z równowagi.
Każdego poranka czujesz, że masz już dosyć. Pochmurne niebo za oknem, deszczowa pogoda, zbyt głośna zabawa dzieci lub skrzywiona mina współmałżonka – wszystko wyprowadza Cię z równowagi. To takie uczucie jakbyś codziennie wstawał lewą nogą. Twoimi towarzyszami stały się apatia, smutek, stres i złość na wszystkich i wszystko dookoła. A kiedyś miałeś w sobie tyle życia i radości. Pamiętasz, jakie ambitne plany miałeś zaraz po studiach?
Od wielu miesięcy, od lat oglądasz z perspektywy tego samego biurka ten sam widok i czujesz, że uchodzi z Ciebie życie i że dłużej tego nie pociągniesz. Jesteś niemiły dla współpracowników – choć sam nie wiesz dlaczego. Ciągle zmęczony straciłeś jakąkolwiek motywację do działania. Już w poniedziałek marzysz o weekendzie. Z każdym tygodniem jest gorzej. Czujesz, że wszystko wokół straciło sens. Jeżeli masz takie właśnie odczucia – dopadło Cię wypalenie zawodowe.
Wypalenie zawodowe oznacza stan wyczerpania i utratę motywacji do działania, obniżenie efektywności oraz brak satysfakcji z dotychczas wykonywanej pracy. W naszym zagonionym społeczeństwie - zdarza się coraz częściej.
Czasem zaczyna się od falstartu. Często bywa tak, że rozpoczynamy naszą karierę zawodową w złym kierunku lub od złego stanowiska. Na ogól będąc zaraz po studiach i nie mając wielkiego doświadczenia zawodowego jesteśmy szczęśliwi, że w ogóle udało nam się coś znaleźć. Po latach studenckiej oszczędności cenimy pracę i pieniądze, które za nią otrzymujemy. Nagle możemy sobie pozwolić na więcej.
Niestety za chwilowe szczęście rachunek przychodzi kilka lat później. Jeżeli dostaliśmy pracę z przypadku i nie jest ona zgodna z naszym wykształceniem, a przede wszystkim zainteresowaniami prędzej czy później dopadnie nas wypalenie zawodowe. Co gorsze, im dłużej będziemy ją wykonywać tym trudniej , zwłaszcza jeśli jest zupełnie różna od tego w czym chcielibyśmy się realizować, będzie nam zmienić raz obraną ścieżkę zawodową.
Podstawową zasadą planowania kariery jest posiadanie konkretnej i nie podatnej na mody i wahania naszego nastroju wizji, co chcemy robić i co chcemy w swoim życiu osiągnąć. Podstawą zawodowego rozwoju jest skrupulatne i systematyczne zaplanowana kariera.
Planowanie kariery jak sama nazwa wskazuje to rozpisanie w możliwie najmniejszych detalach co i kiedy chcemy osiągnąć. Pomocne w zmianie pracy i w owym planowaniu może być sześć poniższych kroków.
Sześć najważniejszych kroków w planowaniu kariery :
1) Zastanów się nad swoimi słabymi i mocnymi stronami. Weź pod uwagę zarówno te, które dotyczą twojej osobowości jak i przyjrzyj się tym, które są związane z twoimi umiejętnościami zawodowymi.
2) Zrób skrupulatny research rynku. Oceń jakie są szanse i możliwości na zmianę pracy w danym momencie. Czasem kryzys w danej branży uniemożliwia na jakiś czas zmianę pracy. Czasem jest on jednak szansą i może być motorem napędowym do zmian. Spróbuj spojrzeć i ocenić swoją sytuację realnie. Zastanów się także nad tym jakie ewentualne zagrożenia mogłaby wnieść zmiana pracy do Twojego obecnego trybu życia.
3) Nie ograniczaj swojego potencjału. Oczywiście trudno z pracownika biurowego przekształcić się nagle i zostać lekarzem. Niemniej to, że pracowałeś wiele lat w jednej dziedzinie nie oznacza, że nie możesz sprawdzić się w branży pokrewnej.
4) Jeśli postanowisz działać, rób to według konkretnego planu. Czasem, aby otrzymać wymarzone stanowisko potrzebne są różne dodatkowe kursy, studia podyplomowe czy też lepsza znajomość języka obcego. Jeżeli wszystko zaplanujesz z głową będziesz w stanie przewidzieć to co mogłoby Ci pomóc zdobyć lepszą ofertę pracy. Kiedy pojawi się upragniona oferta – będziesz gotowy.
5) Cały czas rozwijaj sieć kontaktów. Udzielaj się na forach internetowych, spróbuj poznać ludzi z branży, którą się interesujesz. Być może ktoś, zna kogoś, kto szuka kogoś na stanowisko o którym właśnie marzysz.
6) Cały czas staraj się zachowywać optymizm i pogodę ducha. Mimo trudnych chwil - nie pozwól sobie na to, aby zgorzknieć. Z ponurakami – mało kto chce współpracować :)
Vausti Veir Netkobiety - eksperckie forum dla kobiet Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz